Zaterdag 18 juli zijn we ook al weer vroeg wakker. Het geschommel van de boot is een stuk minder en nu nauwelijks meer merkbaar. Al vroeg een vuurtoren en als we de Cromarty Firth invaren, zien we in het mooie dorpje ook de Cromarty lighthouse. Iets over negenen leggen we aan in Invergordon. Later lopen we het dorp in. Alle locals zeggen gedag; we voelen ons meteen thuis, want dat doen mensen in IJlst ook. Er zijn 11 leuke muurschilderingen die het leven in de Hooglanden in heden en verleden laten zien, verder mooie plantenbakken en het is er heel rustig. We gaan aan de koffie en doen een brief voor mijn twee oude Noordierse vriendinnen op de bus voor we teruglopen naar de Prinsendam. ’s Middags een dans- en muziekvoorstelling door een lokale groep in het theater en als we uitvaren en band met drums en pipes op de kade. We varen een halfuur na schematijd weg, maar dat was aangekondigd. Over INVERGORDON: het dorp Invergordon heeft een flinke cruisehaven en ligt bij het eind van een Firth (fjord). Het is omgeven door bergen en heuvelachtig landbouwgebied. Invergordon is de toegangspoort naar de Schotse Hooglanden en attracties als Loch Ness met monster Nessie; Cawdor, Brodie en Dunrobin Castles; Dornoch Cathedral; Fort George en Culloden Battlefield; the Falls of Shin; Glenmorangie Distillery; Royal Dornoch Golf Course; en de stad Inverness.

Zondag 19 juli begint wat grijs en in de ochtend regent het af en toe een beetje. De temperatuur is rond de 14 graden. We komen aan in KIRKWALL, gelegen op Mainland, het grootste eiland van de Orkneys. De mensen hier spreken met een bijzonder accent en sommige woorden kun je ook vinden in de Skandinavische talen. De Vikingen woonden hier tot laat in de Middeleeuwen voordat het gebied overging naar Engeland. Omdat we in 2007 al eens op Orkney waren, maken we nu een rit langs de noordkant van Mainland. We stoppen bij Birsay voor een uitzicht op het gelijknamige eilandje dn een kijkje aan het strandje (bingo). De tweede stop is bij de Cliffs of Yesnaby, voor we langs de meer dan 5000 jaar oude resten van Skara Brea rijden. We komen uit in Stromness, in grootte de tweede plaats van Orkney. Plaspauze; gezien de rijen zijn we niet de enigen die hoge nood hebben. Daarna de Standing Stones of Stenness en de Ring of Brodgar; Er tussenin een nieuwe ontdekking waar nog volop onderzoek wordt gedaan. De Stading Stones, de Ring en Skara Brea zijn UNESCO World Heritage. Op de terugweg naar Kirkwall en het schip komen we langs Scapa Flow dat in beide wereldoorlogen een rol speelde. Het verhaal volgt hier: Scapa Flow is een beschutte baai in de Orkney-eilanden tussen de eilanden Mainland (Orkney), Graemsay, Burray, South Ronaldsay en Hoy. De Vikingen gebruikten de binnenzee al voor hun oorlogsschepen. Het is na Sydney Harbour (Australië) de grootste natuurlijke haven. In 1904 werd het de thuisbasis van de Britse 'Grand Fleet' en tot 1956 bleven de Britten de marinebasis gebruiken. Na de Eerste Wereldoorlog werd de Duitse oorlogsvloot hier voor anker gelegd in afwachting van de bepalingen van het Verdrag van Versailles. De Duitse bevelvoerder Ludwig von Reuter gaf echter in juni 1919 opdracht de schepen tot zinken te brengen om te voorkomen dat de vloot in Britse handen viel. Van de 74 Duitse schepen in Scapa Flow werden er 52 inderdaad door de eigen bemanning tot zinken gebracht, waaronder 15 van de 16 slagschepen. Ook in de Tweede Wereldoorlog was Scapa Flow de voornaamste operatiebasis van de 'Home Fleet'. Op 14 oktober 1939, voer de U-47 onder commando van Günther Prien de beschutte baai in. Hij slaagde erin twee torpedo's op het oude slagschip HMS Royal Oak af te vuren. De tweede torpedo sloeg een gat van ongeveer 9 m in de HMS Royal Oak, waardoor zij kapseisde en zonk. 833 opvarenden kwamen om. Na deze aanval werden op aandringen van Winston Churchill door Italiaanse krijgsgevangenen de zogeheten 'Churchill Barriers' aangelegd. Hierdoor werd de oostelijke route geblokkeerd. De HMS Royal Oak is tegenwoordig een monument en een militaire begraafplaats. In de jaren twintig werd een aantal schepen van de Hochseeflotte geborgen, maar er liggen er nog acht, die een toeristische attractie vormen voor duikers. Het hoogwaardige staal van de geborgen schepen heeft in het ruimtevaarttijdperk een nieuwe bestemming gekregen, zoals in ruimteschepen (Apollo-project, ruimtesonde Galileo en ruimtesonde Pioneer bevatten stukken staal van de Duitse keizerlijke vloot.

Maandag 20 juli varen we binnen in de baai bij PORTREE. Het lijkt even aardig helder. Gedurende de ochtend blijft dat ook zo, maar in de loop van de middag trekt het dicht, Je gaat uiteindelijk niet voor het weer deze kant op. We liggen op een afstandje van het pastelkleurige dorp en de tenders gaan al vroeg naar buiten. Wij verdwijnen in een tender rond tien uur, varen tussen de fishfarms door en lopen Portree in om koffie te drinken (na een “warm water” waarschuwing houd ik het op hot chocolate). Portree ligt aan de oostkant van Isle of Skye (het grootste eiland van de Inner Hebriden) en wordt geflankeerd door hoge kliffen. Omdat we hier in 2007 een hele dag hebben rondgekeken, blijven we verder aan boord. We leveren het formulier in om over anderhalve week in IJmuiiden las laatste groep van boord te gaan (tussen 8:45 en 9:15, Cora en Peter, jullie kunnen uitslapen en wij ook).

Na een tamelijk winderige nacht, varen we op dinsdag de 21^e OBAN binnen langs Lismore lighthouse. Oban is een plaats aan de westkust van Schotland. Het stadsbeeld wordt grotendeels bepaald door de McCaig's Tower, een replica van het Colosseum. Oban heeft ook een whiskystokerij die al sinds 1794 een single malt whisky maakt met dezelfde naam. Gratis rondleiding en toegang. We liggen de eerste paar uur vlak bij het centrum, maar daarna moeten we verder naar buiten omdat de waterstand te laag wordt, Een stukje verder tenderen dus. We lopen een rondje om de haven heen, vinden het hotel met de vele klapdeuren en krakende vloeren uit onze rondreis in 2007. Maar Marjoleine, je weet niet wat je ziet, het geheel is zo opgeknapt, veel meer winkels open en druk, koffietentjes, zitjes, kortom leuk. De temperatuur vandaag is 13 graden. We blijven liggen tot een uur of acht vanavond voor we oversteken naar Noord-Ierland. Onze excursie daar is vervroegd, maar daarover meer in het volgende verhaal.

On Saturday the 18th we arrive in Invergordon. The small friendly village with the big cruise liner port, INVERGORDON lies near the head of a Firth (or fjord), and is surrounded by mountains and rolling farmland. Invergordon is seen as the gateway to the Scottish Highlands and attractions like Loch Ness and its famous monster Nessie; Cawdor, Brodie and Dunrobin Castles; Dornoch Cathedral; Fort George and Culloden Battlefield; the Falls of Shin; Glenmorangie Distillery; Royal Dornoch Golf Course; and the City of Inverness. Invergordon itself has a famous mural trail with 11 large coloured wall paintings representing life in the Highlands past and present. In the afternoon we have a song and dance show in the ships’ theater and when we sail away a pipes and drums band plays on the dock.

Sunday the 19^th starts somewhat grey, occasionally during the morning there is some light rain. We are docked in KIRKWALL, the capital of Orkney. People here have a special accent and some of the words they use go back to the time the Vikings lived here. Because we have been to Orkney once before, we make a tour of the northern part of Mainland (the biggest island with Kirkwall on it) and we have a windy stop at Birsay for a view of the lighthouse and the rough coastline. After another stop at the cliffs of Yesnaby and then passing over 5000 year old Skara Brea to on to Stromness for comfort (much needed by a lot of people, so long lines). The standing stones of Stenness are next. We pass by the Ring of Brodgar The standing stones, the ring and Skara Brea are a UNESCO World Heritage. We pass by Scapa Flow before returning to Kirkwall and the ship. The history of Scapa Flow is as follows: Scapa Flow is a body of water in the Orkney Islands, sheltered by the islands of Mainland, Graemsay, Burray, South Ronaldsay and Hoy. Scapa Flow is the second largest natural harbour in the World after Sydney Harbour, Australia. Scapa Flow is one of Britain's most historic stretches of water - located within the Orkney Islands, off the northeast coast of Scotland. Its sheltered waters have been used by ships since prehistory and it has played an important role in travel, trade and conflict throughout the centuries (think Vikings and World Wars). Following the German defeat in WWI, 74 ships of the Kaiserliche Marine's High Seas Fleet were interned in Gutter Sound at Scapa Flow pending a decision on their future in the peace Treaty of Versailles. On 21 June 1919, Rear AdmiralLudwig von Reuter, the German officer in command at Scapa Flow, made the decision to scuttle the fleet after waiting for the bulk of the British fleet to leave on exercises, this to prevent their falling into British hands. The Royal Navy made efforts to board the ships to prevent the sinkings, but the German crews had spent the idle months preparing for the order. The British did eventually manage to beach the battleship Baden, the light cruisers Nürnberg, and Frankfurt together with 18 destroyers, but the remaining 52 ships, the vast bulk of the High Seas Fleet, were sunk without loss of life. At least seven of the scuttled German ships, and a number of sunken British ships, can be visited by scuba divers. Primarily because of its great distance from German airfields, Scapa Flow was again selected as the main British naval base during WWII. The strong defences built during WWI had fallen into disrepair. Defence against air attack was inadequate and blockships sunk to stop U-boats from penetrating had largely collapsed. On 14 October 1939, under the command of Günther Prien, U-47 penetrated Scapa Flow and sank the WWI–era battleship HMSRoyal Oak anchored in Scapa Bay. The second torpedo blew a 30-foot (9.1m) hole in the Royal Oak, which flooded and quickly capsized. Of the 1400-man crew, 833 were lost. The wreck is now a protected war grave. New blockships were sunk, booms and mines were placed over the main entrances, coast defence and anti-aircraft batteries were installed at crucial points, and Winston Churchill ordered the construction of a series of causeways to block the eastern approaches to Scapa Flow; they were built by Italian prisoners of war held in Orkney. These "Churchill Barriers" now provide road access from the mainland to Burray and South Ronaldsay, but block maritime traffic. In the 1920s some ships from the Hochseeflotte were salvaged and the steel has been used in space projects like Apollo, Galileo and Pioneer.

PORTREE is on the east side of the Isle of Skye (the largest island of the Inner Hebrids) and it is flanked by high cliffs. We arrive in the bay on Monday 20 July. In the morning the weather is OK, but in the afternoon it starts to drizzle (is that even a word?). We have to use a tender to get to the pastel colored village. It is lovely and quiet. We have hot chocolate, listen to the bagpipes and go back to the ship. Skye is beautiful, but we were here in 2007 and did see the whole island

After a night with a somewhat rough sea state we pass by Lismore lighthouse beforearriving in Oban. OBAN is on the Scottish west coast. Het skyline of the town is dominated by McCaig’s Tower, a replica of the Colosseum. Oban has a distillery that makes a single malt whiskey of the same name (since 1794). We are close to town for the first couple of hours, but have to move further out due to the low tide. Oban has improved much since we were here in 2007; more shops, restaurants and even a good bookstore. We will stay here until about 8 pm before we start crossing to Northern Ireland, More about that in our next story. Hope you are not bored by all these info.